Γιατί να εξομολογηθώ;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ή το κείμενο που ακολουθεί.

OΔΗΓΟΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ ΚΑΤΑ ΤΙΣ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ

Γιά android συσκευές, μέσα απο την εφαρμογή Google Play Books:

Γιά ios συσκευές, μέσα απο την εφαρμογή Google Play Books:

ΜΑΡΤΙΟΣ 2016 ΕΚΔΟΣΗ 20 ΣΤΑΛΑΓΜΑΤΙΕΣ

ΙΕΡΟΣ ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΝΑΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ- ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ

«ΟΙ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ ΒΟΗΘΟΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ»

Ποιός απ’ τους ανθρώπους εξουσιάζει τη ζωή του;

Κανείς γιατί όλοι μας πεθαίνουμε. Άρα είναι ανόητο να μιλούμε για το που υπάρχει ζωή και που δεν υπάρχει. Ούτε μπορούμε να λέμε ότι μας αρέσει αφού δεν είμεθα εμείς τα αφεντικά της ζωής.

♦ Ποιός απ’ τους ανθρώπους εξουσιάζει τον εαυτό του;

Κανείς, αφού δεν βρεθήκαμε στον κόσμο αυτό επειδή εμείς το θέλαμε ούτε όπως και όταν το επιθυμήσαμε, αλλά άλλος μάς πρόσφερε την ύπαρξη και τον τρόπο υπάρξεως. Επομένως και άλλος είναι το αφεντικό του εαυτού μας και σ’ αυτό θα δώσουμε λογαριασμό για το πώς διαχειρισθήκαμε αυτά που μάς έδωσε. Είναι δε ανόητο να νομίζουμε ότι είμαστε τα αφεντικά του εαυτού μας αφού δε μπορούμε να δώσουμε καμία εντολή στο ρυθμό της καρδιάς μας ή στα γαστρικά υγρά μας ή να ελέγξουμε έστω και μια μπουκιά ψωμιού μέσα στο στομάχι μας κ.α.

♦ Ποιός από τους ανθρώπους μπορεί να πει ότι είναι το αφεντικό της δημιουργίας;

Κανείς, διότι μόνο ο δημιουργός γνωρίζει το δημιούργημά του και το κάνει ό,τι θέλει, ενώ ο άνθρωπος ελάχιστα γνωρίζει από τον κόσμο στον οποίο ζει και τον περιβάλλει. Άρα ο δημιουργός αυτής της δημιουργίας είναι και το αφεντικό της και είναι ανόητο να νομίζουμε ότι μπορούμε να την κάνουμε ο,τι θέλουμε χωρίς να δώσουμε λογαριασμό στο αφεντικό της.

Ποιός από τους ανθρώπους μπορεί να πει ότι είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει;

Κανείς γιατί είμαστε δούλοι του χρόνου, του τόπου και του τρόπου με τον όποιον υπάρχουμε σ’ αυτόν τον κόσμο. Άρα οποίος προσπαθεί να πει ότι είναι ελεύθερος είναι δούλος αυτής της ιδέας, διότι αυτός που είναι πραγματικά κάτι δεν χρειάζεται να το αποδείξει, όπως δεν χρειάζεται να αποδείξεις ότι είσαι άνθρωπος και όχι ελέφαντας, διότι ο τρόπος υπάρξεως το αποδεικνύει και αναπαύεσαι μ’ αυτό. Αφού λοιπόν την ζωή μας, τον εαυτό μας και την δημιουργία δεν τα εξουσιάζουμε, ούτε είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε τον τρόπο υπάρξεως στον κόσμο αυτό και ακόμη αφού το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι το να διαχειριζόμαστε ό,τι βρήκαμε, τότε γιατί να μην αναζητήσουμε αυτόν που εξουσιάζει την ζωή μας, αυτόν που εξουσιάζει τον κόσμο στον όποιο ζούμε, αυτόν που μας υποδεικνύει το πώς να διαχειρισθούμε αυτά που μάς έδωσε και να τα εφαρμόσουμε; Ο απ. Παύλος λέγει ότι ο άνθρωπος πλάσθηκε μεν από τον Θεό με τεράστιες δυνατότητες, ως αντίγραφο δικό Του, αλλά με μία προοπτική. Τις δυνατότητες αυτές να τις αξιοποιήσει ο άνθρωπος όπως θέλει, αλλά μόνο για τη διάπραξη του αγαθού «αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἐπὶ ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεὸς ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν» Έφ.2.10.

Αν ήμασταν ελεύθεροι να κάνουμε ο,τι θέλουμε ή αν μάς εδίδετο η δυνατότητα να διαλέξουμε ανάμεσα στο καλό και στο κακό, τότε γιατί να τιμωρούμεθα αφού είμαστε ελεύθεροι να διαλέξουμε ο,τι θέλουμε; Επομένως όταν λέμε ότι ο άνθρωπος είναι ελεύθερος, σημαίνει ότι έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί τα δημιουργικά του δεδομένα, τις προδιαγραφές που του κατέθεσε ο δημιουργός του, χωρίς να είναι δέσμιος και αιχμάλωτος κανενός. Όπως ένα μηχάνημα έχει τεράστιες μεν δυνατότητες, αλλά πρέπει να αξιοποιείται μόνο σύμφωνα με τις προδιαγραφές του κατασκευαστού του. Και οι προδιαγραφές του ανθρώπου είναι να πράττει μόνο το καλό, μιμούμενος τον Θεό, της Εικόνος του οποίου είναι αντίγραφο. Αυτή είναι ή πραγματικότητα της ζωής μας, είτε μάς αρέσει είτε δεν μάς αρέσει, είτε το θέλουμε είτε όχι. Αφού λοιπόν έτσι έχουν τα πράγματα τότε, αν είμαστε λίγο έξυπνοι και συνετοί, γιατί να μη ψάξουμε την προσωπικότητά μας, γιατί να μη ψάξουμε τις εκδηλώσεις της ζωής μας για να δούμε μήπως η αμαρτία σαν άλλη σκόνη ή σκουπίδι έρχεται και μάς εμποδίζει και δεν μάς αφήνει να αξιοποιήσουμε σωστά αυτά που μάς δόθηκαν, ως δημιουργικά δεδομένα και έτσι δεν λειτουργούμε σύμφωνα με τις προδιαγραφές του δημιουργού μας; Έπειτα δικά Του «εργαλεία», δικά Του δημιουργήματα και δούλοι δικοί Του δεν είμαστε; Δίκαια δεν απορεί κι ο απ. Παύλος λέγοντας: «τί δὲ ἔχεις ὃ οὐκ ἔλαβες; εἰ δὲ καὶ ἔλαβες, τί καυχᾶσαι ὡς μὴ λαβών;» Α’Κορ.4.7.

Μάς συμφέρει λοιπόν να μη θέλουμε να γίνεται το δικό μας. Να μη λέμε και κάνουμε στην ζωή μας ό,τι θέλουμε, αλλά να ζούμε μέσα στην πειθαρχία του θελήματος του Θεού. Ένα Θέλημα που δεν υποτάσσει, δεν ταπεινώνει, δεν εξευτελίζει. Ένα Θέλημα που ανεβάζει, αναδεικνύει και σώζει. ‘Αν λοιπόν έτσι κινούμεθα, τότε όταν το αφεντικό της ζωής και της δημιουργίας, μάς ζητήσει λόγο, θα μπορούμε να πούμε ότι αγωνιστήκαμε να τηρήσουμε τα προστάγματά Του; Θα μπορούμε να πούμε ότι αυτά που μάς δάνεισε προσπαθήσαμε να τα αξιοποιήσουμε κατά τις εντολές Του και τις επιθυμίες Του, όπως αυτές προκύπτουν μέσα από την ανάλυση των 10 εντολών που ακολουθεί. Και ακόμη θα δημιουργήσουμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε να του δώσουμε το δικαίωμα να μάς πει: «εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου» Μτθ.25.21. Και θα είναι τότε η πιο όμορφη στιγμή της ζωής μας, η πιο γλυκιά απόλαυση της υπάρξεως μας, το πιο μεγάλο πανηγύρι της προσωπικότητάς μας, γιατί ακριβώς τότε θα αρχίζει η ζωή μας, γιατί ακριβώς τότε «θα γίνουμε παιδιά Του και κληρονόμοι της Αιωνίου Βασιλείας Του». Έτσι λοιπόν, ας βρούμε λίγο χρόνο για να συγκρίνουμε τις πράξεις της ζωής μας με τις 10 εντολές του Κυρίου μας, γιατί μάς συμφέρει και μάλιστα αιωνίως.

Βασικός οδηγός κειμένων: 1.«Εξομολογητάριον» Αγ.Νικοδήμου. 2.«Γνώθι σ’ αύτόν» Αγ.ΝεκταρΙου. 3.«Ομιλίες-Επιστολές» Αββά Δωροθέου. 4.«Χειραγωγία στη μετάνοια» Ι.Μ.Μεγ.Μετεώρου. 5. Διάφορα έντυπα αναλόγου περιεχομένου.

ΕΝΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ (Ἐξοδ. Κεφ.20)

«ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ Θεός σου…οὐκ ἔσονταί σοι θεοὶ ἕτεροι πλὴν ἐμοῦ».

Μήπως αρνήθηκες καμία φορά τον Θεό ή την Πίστη σου και είχες αμφιβολία για κάποιο Ιερό μυστήριο;
Μήπως για Λόγους ντροπής δεν φανέρωσες τις χριστιανικές σου θέσεις και πεποιθήσεις;
Μήπως έβαλες στο νου σου Λογισμούς βλασφημίας;
Μήπως παρασύρθηκες από διδασκαλίες σχισματικών (παπικών κ.λπ.) ή αιρετικών (χιλιοστών, προτεσταντών, ανατολικού διαλογισμού, κ.α.) ή ειδωλολατρών (Δωδεκαθεϊστών, αθεϊστών, σατανιστών κ.α.) ή έλαβες μέρος σε κάποια τους τελετή;
Μήπως ασχολείσαι ή κατέφυγες σε μάγους (μέντιουμ, χαρτορίχτρα, γύφτισσα, ή ξεματιάζεσαι και ξεματιάζεις και πώς) ή κοιτάς τον καφέ ή διαβάζεις τα ζώδια κ.λπ. και παρακολουθείς στην τηλεόραση ανάλογες εκπομπές;
Μήπως ντύθηκες μασκαράς, γελοιοποιώντας τον εαυτό σου και την εμφάνιση που σου έδωσε ο Θεός;
Μήπως φοράς ενδύματα που δεν αρμόζουν στο δικό σου φύλο;
Μήπως δίνεις σημασία σε προλήψεις, όπως π.χ. ότι δήθεν ή Τρίτη είναι γρουσούζικη μέρα ή ότι ο αριθμός 13 είναι κακός, ότι το πέταλο φέρνει γούρι, ότι το σκόρδο και το «ματάκι» σε προστατεύουν από το μάτιασμα κ.λπ.
Μήπως θεωρείς την παρουσία Ιερέως ως κακό σημάδι και προβαίνεις σε άσεμνες χειρονομίες;
Μήπως έχασες την ελπίδα σου ή την εμπιστοσύνη σου στον Θεό και στις θλίψεις σου (ασθένειες, θανάτους κ.α.) ένιωσες ότι αιτία είναι ο Θεός;
Μήπως σκέφτηκες ή αποπειράθηκες να θέσεις τέρμα στη ζωή σου;
Μήπως καυχήθηκες ποτέ για τις ικανότητες και δυνάμεις σου ως προσωπικές επιτυχίες αγνοώντας την βοήθεια του Θεού;
Μήπως δεν προσέρχεσαι συχνά στο Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας ή προσέρχεσαι χωρίς εξομολόγηση ή χωρίς την έγκριση του Πνευματικού;
Μήπως δεν σεβάστηκες ιερούς χώρους (εκκλησίες, μοναστήρια), τόσο από πλευράς ενδυμασίας, όσο και συμπεριφοράς;
Μήπως παραμελείς την προσευχή (πρωί-βράδυ), ή ξεχνάς να ευχαριστείς τον Θεό για τα αγαθά Του;
Μήπως δεν προσεύχεσαι να σου χαρίζει ο Κύριος το Πνεύμα Του το Άγιο για να φωτίζει τον δρόμο της ζωής σου;
Μήπως ξεχνάς να ζητάς από το Θεό να σου αυξάνει την αγάπη σου προς Αυτόν;
Μήπως θεοποιείς τη λογική σου ή δικαιώνεις μόνος σου τον εαυτό σου και δεν δέχεσαι συμβουλές ή υποδείξεις από άλλους ή από τον Πνευματικό σου;
Μήπως δεν τιμάς τον Άγιο, που φέρεις το όνομά του, αλλά προτιμάς πιο πολύ να γιορτάζεις τα γενέθλιά σου;

ΕΝΤΟΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

«οὐ ποιήσεις σεαυτῷ εἴδωλον, οὐδὲ παντὸς ὁμοίωμα… οὐ προσκυνήσεις αὐτοῖς, οὐδὲ μὴ λατρεύσεις αὐτοῖς».

Μήπως είσαι φιλάργυρος ή πλεονέκτης και παραμελείς την οικογένειά σου;
Μήπως είσαι σπάταλος και ξοδεύεις τα χρήματά σου σε τυχερά παιχνίδια, χαρτοπαιξία, κέντρα διασκεδάσεως κ.ά.;
Μήπως στερείς την οικογένειά σου από τα αναγκαία ή διαμαρτύρεσαι στους γονείς σου γιατί δεν σου δίνουν πολλά χρήματα;
Μήπως είσαι τσιγκούνης κι αποφεύγεις να δίνης ελεημοσύνη στους φτωχούς ή σε όσους βοηθούν φτωχές οικογένειες;
Μήπως είσαι κοιλιόδουλος και ασχολείσαι συνεχώς με το τι θα φας ή τι θα πιείς και μετά ενδιαφέρεσαι για δίαιτα;
Μήπως υποκρίνεσαι τον καλό χριστιανό, ενώ στην πραγματικότητα δεν είσαι;
Μήπως πιστεύεις στα όνειρα ή κάθεσαι και τα ερμηνεύεις;
Μήπως ασχολείσαι υπερβολικά με αστειολογίες, αργολογίες, πολυλογίες κλπ.
Μήπως δεν παρακολουθείς το θ.κήρυγμα ή δεν μελετάς την Αγία Γραφή και άλλα πνευματικά βιβλία ή εμποδίζεις άλλους από αυτό;
Μήπως μεριμνάς και δένεσαι υπέρμετρα με τα υλικά αγαθά;
Μήπως επιδιώκεις να ζεις πολυτελώς ή στολίζεσαι και βάφεσαι και αρνείσαι την άσκηση της κακοπάθειας;
Μήπως σου αρέσει να επιδεικνύεις τα χαρίσματά σου (σωματικά ή πνευματικά) με λόγια ή με έργα ή επαινείς υπερβολικά τα παιδιά σου;
Μήπως θεωρείς τον εαυτό σου «μέτρο», με το οποίο κρίνεις ή κατακρίνεις τους άλλους;
Μήπως διακατέχεσαι από το πάθος της μεγαλομανίας, φιλαυτίας, εγωισμού, υπερηφάνειας, κενοδοξίας, αυταρέσκειας, φιλαρέσκειας, ανθρωπαρεσκείας, ματαιοδοξίας, φιλοδοξίας, αυθαδείας, προπετείας, αντιλογίας.
Μήπως επιμένεις στη γνώμη σου;
Μήπως υποτιμάς και περιπαίζεις τους αναπήρους ή τους υποδεεστέρους σου από μορφωτικής, σωματικής ή οικονομικής πλευράς;
Μήπως δεν έχεις πνεύμα αυταπαρνήσεως και πνεύμα θυσίας χάριν των συνανθρώπων σου;
Μήπως ζητάς διαρκώς εξυπηρετήσεις από τους άλλους;
Μήπως ξεχνάς να ζητάς από τον Θεό να σου αυξάνει την αγάπη σου προς τους ανθρώπους;
Μήπως εμπιστεύεσαι την ενημέρωσή σου, για διάφορα εκκλησιαστικά θέματα, στα μέσα «μαζικής» ενημέρωσης κι όχι στον πνευματικό σου;

ΕΝΤΟΛΗ ΤΡΙΤΗ

«οὐ λήψει τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐπί ματαίῳ».

Μήπως ορκίσθηκες ποτέ σε δικαστήριο ή σε ανάληψη εργασίας ή στο στρατό ή στην ζωή σου γενικά για να γίνεις πιστευτός ή βάζεις άλλους να ορκισθούν;
Μήπως αθέτησες τον όρκο που έκανες;
Μήπως κάνεις τάματα και δεν τα εκπληρώνεις;
Μήπως χρησιμοποιείς για ανέκδοτα πρόσωπα, πράγματα ή καταστάσεις λειτουργικές ή αγιογραφικές.
Μήπως βλασφημείς τα θεία;
Μήπως στέλνεις στον διάβολο πρόσωπα ή πράγματα;
Μήπως συνηθίζεις να καταριέσαι;
Μήπως κακολόγησες ή κατέκρινες κληρικό ή μοναχό;
Μήπως εμφανίζεσαι ως πνευματικός άνθρωπος και συμβουλεύεις άλλους χωρίς να ξέρεις αν αυτό που συμβουλεύεις το θέλει ο Θεός ή αν είναι σύμφωνο με την γνώμη της ’Εκκλησίας;

ΕΝΤΟΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

«ἓξ ἡμέρας ἐργᾷ καὶ ποιήσεις πάντα τὰ ἔργα σου· τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου».

Μήπως κατά τις Κυριακές και τις μεγάλες εορτές δεν εκκλησιάζεσαι ή φεύγεις πριν τελειώσει ή ακολουθία και πολλές φορές συνομιλείς με άλλους (γάμος, βάπτιση κ.ά.);
Μήπως όταν έχεις πένθος δεν πηγαίνεις στην εκκλησία;
Μήπως δεν τηρείς την αργία της Κυριακής και των μεγάλων εορτών, αλλά εργάζεσαι ή αναγκάζεις τους υπαλλήλους σου να εργάζονται;
Μήπως δεν προετοιμάζεσαι αυτές τις ημέρες, Κυριακές και μεγάλες εορτές, με εγκράτεια;
Μήπως τις αργίες σπαταλάς τον χρόνο σε μέθη, χαρτοπαιξία, κέντρα αμαρτωλής διασκεδάσεως;
Μήπως δεν νηστεύεις Τετάρτη και Παρασκευή ή τις άλλες νηστείες της ’Εκκλησίας (εκτός λόγου υγείας);
Μήπως δεν κοινωνείς τακτικά, παρά μόνο μία ή δύο φορές το χρόνο, και τότε χωρίς εξομολόγηση;
Μήπως δεν εξομολογείσαι λέγοντας «δεν έκανα και τίποτα», ή από πλάνη (τα λέω στην εικόνα) ξεχνώντας ότι ο ίδιος ο Χριστός καθιέρωσε το Μυστήριο της Εξομολογήσεως;
Μήπως δεν ετοιμάζεσαι σωστά για να εξομολογηθείς και πηγαίνεις απροετοίμαστος και λες ιστορίες, πόνους και καημούς κι όχι τα λάθη τα δικά σου, άλλα τα λάθη των άλλων;

ΕΝΤΟΛΗ ΠΕΜΠΤΗ

«τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, ἵνα εὖ σοι γένηται, καὶ ἵνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπὶ τῆς γῆς τῆς ἀγαθῆς».

Τα τέκνα.

Μήπως δεν δείχνεις τον πρέποντα σεβασμό ή την αρμόζουσα αγάπη, τιμή και υπακοή στους γονείς σου;
Μήπως τους αντιμιλάς, τους φέρεσαι με αγένεια, τους βρίζεις, σηκώνεις χέρι και τους χτυπάς;
Μήπως παρακούς τις συμβουλές τους και αυθαδιάζεις σε ο,τι σου Λένε;
Μήπως είσαι δεμένος με αυτούς και για χάρη τους αμελείς τις υποχρεώσεις σου ή το θέλημα του Θεού;
Μήπως δεν τους ευχαριστείς για όλα όσα έκαναν ή κάνουν για σένα, δείχνοντάς το με διαφόρους τρόπους;
Μήπως δεν τους φροντίζεις ή δεν τους συμπαραστέκεσαι στη δυσκολία, στην ανάγκη ή την ασθένειά τους;
Μήπως δεν υπομένεις γεροντικές αδυναμίες και παραξενιές τους;
Μήπως δεν φροντίζεις να τους βοηθάς στις εργασίες τους (σπίτι, γραφείο, χωράφι κ.α.);

Οι γονείς.

Μήπως δεν φροντίζετε για τη σωστή ανατροφή των παιδιών σας, (σωματική- ψυχική);
Μήπως δεν δίνετε καλό παράδειγμα ομονοίας, αγάπης, συνέσεως, υποχωρητικότατος, συγγνώμης, οικογενειακής ειρήνης και δεν δημιουργείτε μια ζεστή ατμόσφαιρα;
Μήπως δεν διορθώνετε τις αδυναμίες σας και αποτελείτε κακό παράδειγμα για τα παιδιά σας;
Μήπως δεν φροντίζετε για τις παρέες των παιδιών σας και δεν τα προφυλάσσετε από κακές συναναστροφές;
Μήπως από τη νηπιακή τους ηλικία δεν διαθέτετε χρόνο για να τα διδάσκετε τη Χριστιανική Πίστη, αλλά προτιμάτε να βλέπουν τηλεόραση για να μη σας ενοχλούν;
Μήπως ενώ κάνετε πολλές προσπάθειες για να καλλιεργηθεί το παιδί σας κοσμικά (με μπαλέτο, αθλητισμό, γνώσεις κ.ά.) και καμία προσπάθεια για να ακούν χριστιανικά μαθήματα;
Μήπως δεν κάνετε προσπάθεια να μάθουν να προσεύχονται, να εκκλησιάζονται, να εξομολογούνται, και να θυσιάζονται για τους άλλους;
Μήπως τα εμποδίζετε να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους έναντι του Θεού, της οικογενείας τους και των εργασιών τους θέλοντας να τα έχετε πάντα κάτω από τις εντολές σας;
Μήπως επεμβαίνετε στα θέματα τα οικογενειακά τους;
Μήπως θυμώνετε όταν άλλοι τα κάνουν παρατηρήσεις και δεν φροντίζετε να τα συμβουλεύετε όταν σφάλλουν;
Μήπως δεν ελέγχετε την ποιότητα των θεαμάτων και της ψυχαγωγίας τους και δεν τα βοηθάτε να αξιοποιούν δημιουργικά και χωρίς να βλάπτονται, τον ελεύθερο χρόνο τους;
Μήπως δεν τα βάζετε να κάνουν εργασίες στο σπίτι και μαθαίνουν να είναι ανίκανα να περιποιηθούν και να συντηρήσουν τον εαυτό τους ή να υπηρετήσουν τους άλλους;
Μήπως δεν τα ενημερώνετε ή δεν κάνετε διάλογο μαζί τους, αλλά μόνο τα επιπλήττετε;
Μήπως δεν διδάσκετε στα παιδιά σας την άρνηση των κοσμικών εκδηλώσεων, των ανέσεων, της στέρησης, της κακοπάθειας ή δεν τα μαθαίνετε να νηστεύουν και να εγκαρτεύονται;
Μήπως πιέζετε τα παιδιά σας να επιτύχουν στην ζωή τους ο,τι εσείς δεν πετύχατε ή τα διδάσκετε να επιδιώκουν τους μεγάλους βαθμούς και όχι την σωστή μόρφωση;
.Μήπως εναντιώνεστε στην απόφαση του παιδιού σας να αφιερωθεί στον Θεό (να γίνει “Ιερέας ή θεολόγος ή μοναχός);
Μήπως γογγύζετε γιατί έχετε παιδιά ή για κάποιο απ’ αυτά ή τα θεωρείτε εμπόδιο στην ψυχαγωγία σας;
Μήπως ή αγάπη προς τα παιδιά σας εξαρτάται από το αν αυτά ανταποκρίνονται στις προσδοκίες σας;
Μήπως αρκείσθε μόνο σε ένα παιδί, έχοντας εντελώς κοσμική αντίληψη του θέματος;
Μήπως κάνετε διακρίσεις μεταξύ των παιδιών σας και συμβάλλετε στο να δημιουργηθεί ζήλεια ανάμεσά τους;
Μήπως δείχνετε υπερβολική αγάπη στα παιδιά σας αγνοώντας την αγάπη προς τον ή την σύζυγό σας;

Ό σύζυγος.

Μήπως δεν φροντίζεις για τη γυναίκα σου όσο πρέπει;
Μήπως ζητάς να έχεις τις δικές σου ανέσεις και απολαύσεις (καφενείο, ταβέρνα, περιπάτους, κυνήγι κ.α.) αδιαφορώντας για το καλό των παιδιών σου και της συζύγου σου;,
Μήπως δεν της αποδίδεις την οφειλόμενη εύνοια και δεν την αγαπάς σαν τον εαυτό σου;
Μήπως την λυπείς, την στενοχωρείς, την ταπεινώνεις, της φέρεσαι αυταρχικά, την κακομεταχειρίζεσαι, την βρίζεις, την χτυπάς, την κατηγορείς ενώπιων των παιδιών σου, θεωρώντας την κατώτερή σου;
Μήπως την κακοποιείς ή της ζητάς παράνομες σεξουαλικές πράξεις;
Μήπως την αγνοείς και δεν την βοηθάς σε εργασίες του σπιτιού ή ανατροφής των παιδιών;

Η σύζυγος.

Μήπως δεν υπακούς τον άνδρα σου και δεν υπολογίζεις τη γνώμη του, αλλά κάνεις ο,τι θέλεις;
Μήπως δεν τον υπομένεις όταν είναι εκνευρισμένος, αλλά του αντιμιλάς και δεν περιμένεις να περάσει ο θυμός του για να του πεις μετά ο,τι θέλεις, ως συνετή γυναίκα;
Μήπως με την πάροδο των χρόνων δεν του δείχνεις τρυφερότητα ή ενδιαφέρον όπως πιο πριν;
Μήπως δεν τον σέβεσαι, αλλά παρεκτρέπεσαι και τον προσβάλλεις ή τον εξευτελίζεις; _;
Μήπως ζητάς να έχεις αποχή στις συζυγικές σου σχέσεις γιατί έτσι εσένα σου αρέσει;

Για τους συζύγους.

Μήπως με διάφορα μέσα αποφεύγετε την τεκνογονία ελέγχοντας το πόσα παιδιά θα έχετε και πότε;
Μήπως αγνοείτε ότι με το γάμο σας γίνατε «ένα» και μαλώνετε αναφέροντας «το σόι μου και το σόι σου» ή «ή περιουσία μου και ή περιουσία σου» αγνοώντας ότι στον γάμο είναι όλα κοινά;
Μήπως δεν ασκείτε την απαιτούμενη εγκράτεια κατά τις Κυριακές, γιορτές ή τις ημέρες που νηστεύουμε;
Μήπως θέλετε να προσαρμόσετε τον σύντροφό σας στις δικές σας επιθυμίες;
Μήπως αισθανθήκατε ποτέ μεταμέλεια για τον γάμο σας ή τον / την συγκεκριμένη σύντροφο;
Μήπως δεν αλληλοϋποχωρείτε και δεν παραδέχεσθε το φταίξιμό σας και δεν συγχωρείτε ο ένας τον άλλο;
Μήπως το πείσμα σας καταστρέφει την οικογενειακή σας ειρήνη και γογγύζετε ο ένας εναντίον του άλλου;
Μήπως δεν τιμάτε και δεν αγαπάτε ο ένας τους γονείς (πενθερό, πενθερά) ή τους συγγενείς του άλλου;
Μήπως αγαπάτε τους γονείς σας πιο πολύ από τον ή την σύζυγό σας;
Μήπως έχετε ή επιδιώκετε ή σκεφθήκατε ποτέ το διαζύγιο ή το προτείνατε το διαζύγιο σε άλλους;
Μήπως ό/ή σύζυγός σας είναι εκ διαζυγίου ή από άλλο δεύτερο ή τρίτο γάμο;
Μήπως έχετε υιοθετημένα παιδιά και γογγύζετε ή δεν τα προσέχετε;

ΕΝΤΟΛΗ ΕΚΤΗ

«οὐ μοιχεύσεις»

Μήπως μοίχευσες ή πόρνευσες ή είχες ολοκληρωμένες σχέσεις πριν τον γάμο σου;
Μήπως διαπράττεις οποιαδήποτε σαρκική αμαρτία (αυνανισμό, αρσενοκοιτία, κτηνοβασία ή άλλες παρά φύση ασέλγειες);
Μήπως σου συμβαίνει ονείρωξη μετά από άσχημες σκέψεις ή ακατάστατο φαγοπότι;
Μήπως προκαλείς με το ντύσιμο, και την συμπεριφορά σου;
Μήπως θαυμάζεις κι επιθυμείς ερωτικά άλλα πρόσωπα ή κάνεις πονηρές σκέψεις;
Μήπως παρακολουθείς άσεμνα θεάματα;
Μήπως δέχεσαι να κοιμούνται τα αρραβωνιασμένα παιδιά σπίτι σου;
Μήπως έκανες έρωτα σε δημόσιους χώρους η ενώπιων άλλων;
Μήπως αφήνεις τις σκέψεις σου και τα μάτια σου να περιεργάζονται ανήθικα θέματα;
Μήπως τους θερινούς μήνες κυκλοφορείς με ενδύματα που προκαλούν ή που καλλιεργούν την αμαρτία;

ΕΝΤΟΛΗ ΕΒΔΟΜΗ

«οὐ κλέψεις»

Μήπως κλέβεις ξένα αντικείμενα ή έγινες κλεπταποδόχος, αγοράζοντας από κλέφτες πράγματα;
Μήπως παίρνεις κρυφά πράγματα ή χρήματα από άλλους ή από συγγενείς σου χωρίς να το ξέρουν;
Μήπως στην εργασία σου κλέπτεις τους πελάτες με οποιοδήποτε τρόπο;
Μήπως μετέθεσες τα σύνορα στο χωράφι σου, κλέβοντας έτσι γή από το διπλανό σου;
Μήπως διεκδίκησες περιουσιακά στοιχεία που δεν σου ανήκουν;
Μήπως πλαστογράφησες ποτέ την υπογραφή κάποιου (συγγενούς ή γνωστού σου) για να οικειοποιηθείς αντικείμενα ή χρήματα που δεν σου ανήκουν;
Μήπως ανοίγεις ξένα γράμματα ή συρτάρια ή δωμάτια από περιέργεια;
Μήπως έκλεψες ζώα ή έκοψες ξένα δένδρα ή ξένους καρπούς και λουλούδια;
Μήπως βρήκες κάτι που δεν σου ανήκει και δεν το επέστρεψες στον κάτοχό του (πορτοφόλι, χρήματα, κ.α.);
Μήπως δανείστηκες (χρήματα, εργαλεία, βιβλία κ.α.) και δεν τα επέστρεψες ή δεν αποκατέστησες την ζημιά, αν έγινε;
Μήπως από περιέργεια κρυφακούς;
Μήπως παίζεις τυχερά παιχνίδια (χαρτιά, λαχεία, κ.α.);

ΕΝΤΟΛΗ ΟΓΔΟΗ

«οὐ φονεύσεις»

Μήπως έκανες έκτρωση ή συμβούλεψες ή συνόδευσες άλλο πρόσωπο σ’ αυτήν;
Μήπως θεληματικά ή αθέλητα (σε ατύχημα) έγινες φονιάς ή σου συνέβη αποβολή εμβρύου;
Μήπως επιθυμείς να υποφέρει ο άλλος ή να πάθει κακό η χαίρεσαι με τη συμφορά του;
Μήπως κρατάς έχθρα, κακία, μίσος για τους άλλους και περιμένεις τη στιγμή που θα ανταποδώσεις εκδίκηση, αντί να συγχωρήσεις;
Μήπως δεν συγχωρείς αυτούς που σε αδίκησαν ή σε έβλαψαν ή σου έκαναν κάποιο κακό ή ακόμη και τον εχθρό σου και δεν ζητάς εύκολα συγχώρηση από τους άλλους;
Μήπως είσαι εριστικός και οργίζεσαι ή θυμώνεις εύκολα και σου αρέσει να φιλονικείς για ασήμαντα πράγματα;
Μήπως θύμωσες και ήλεγξες κάποιον άδικα κι όχι από αγάπη ή τσακώθηκες και έδειρες κάποιον;
Μήπως υπάρχει κανείς που δεν τον χαιρετάς και γιατί;
Μήπως αναθεμάτισες τον εαυτό σου ή τους άλλους;
Μήπως μετέδωσες μολυσματική ασθένεια σε άλλους;
Μήπως εξ αιτίας πολυφαγίας, μέθης ή σαρκικών ηδονών προ- κάλεσες ο ίδιος στον εαυτό σου ή και σε άλλους κάποια ασθένεια;
Μήπως καπνίζεις και βλάπτεις την υγεία σου και τους γύρω σου ή πήρες ποτέ πάσης φύσεως ναρκωτικά ή παρέσυρες και οδήγησες και άλλους στη χρήση ναρκωτικών;
Μήπως μέθυσες ή μεθάς καταναλώνοντας διάφορα ποτά;
Μήπως συχνάζεις σε κέντρα ψυχαγωγίας που αποτελούν όμως τόπους προαγωγής στην ανήθικη ζωή, στα ναρκωτικά, στην τεμπελιά κ.λπ.;
Μήπως χορεύεις και τραγουδάς κοσμικά ή ξένα, άγνωστα και σατανικά τραγούδια;
Μήπως ενοχλείς τους άλλους με την ένταση και τους θορύβους που προκαλεί η ψυχαγωγία σου;

ΕΝΤΟΛΗ ΕΝΑΤΗ

«οὐ ψευδομαρτυρήσεις κατὰ τοῦ πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ».

Μήπως ψευδομαρτύρησες ή έβαλες άλλον να ψευδομαρτυρήσει;
Μήπως λες ψέματα πάσης μορφής (επαγγελματικά, οικογενειακά, κατά συνθήκη κ.ά.);
Μήπως στην εξομολόγηση σου κατηγορείς τους άλλους και ρίχνεις την ευθύνη επάνω τους (πενθερά, νύφη, σύζυγο);
Μήπως συκοφάντησες κανέναν, ώστε να ζημιωθεί, να ταπεινωθεί ή να δυσφημιστεί και χωρίς να είσαι σίγουρος για ο,τι λέγεις;
Μήπως κολακεύεις τους άλλους με ψεύτικους επαίνους, για να εξασφαλίσεις την εκτίμησή τους ή να έχεις απολαβές;
Μήπως για να πετύχεις την εύνοια και την επιδοκιμασία των άλλων, εμφανίζεσαι διπρόσωπος και υποκριτής;
Μήπως είσαι καχύποπτος και δίνεις πίστη στις υπόνοιες σου για τους άλλους;
Μήπως κατακρίνεις ή δέχεσαι την κατάκριση για άλλους χωρίς καν να εξετάζεις την αλήθεια των λόγων τους;
Μήπως αργολογείς ή πολυλογείς;
Μήπως ειρωνεύεσαι η κοροϊδεύεις άλλους για τα ελαττώματα τους;
Μήπως συνηθίζεις να διαδίδεις ειδήσεις αναληθείς δημιουργώντας διαμάχες και εχθρότητες;
Μήπως δωροδοκείσαι στην εργασία σου;

ΕΝΤΟΛΗ ΔΕΚΑΤΗ

« οὐκ ἐπιθυμήσεις…ὅσα τῷ πλησίον σου ἐστί».

Μήπως επεθύμησες έρωτικά άλλα πρόσωπα;
Μήπως φθόνησες ή ζήλεψες ή μελαγχολείς γιά την ευτυχία, έπιτυχία ή τα αγαθά του άλλου και τον διασύρεις;
Μήπως παραπονείσαι γιά τη φτώχεια σου ενώ δεν κάνεις οικονομία και πετάς τα περισσεύματα των φαγητών σου;
Μήπως ο τρόπος της ζωής σου είναι προκλητικά πολυτελής και γίνεσαι αφορμή να σκανδαλίζεται ο αδελφός σου, που τυχόν περνά με στερήσεις;
Μήπως από φιλοδοξία ζητάς «πρωτοκαθεδρίες»;
Μήπως δεν αποδίδεις τον οφειλόμενο σεβασμό στον δάσκαλο, στον εργοδότη σου, σε οποιονδήποτε ανώτερο σου από αχαριστία ή σύμπλεγμα κατωτερότητας ή ζηλοφθονίας ή πληγωμένου εγωισμού;
Μήπως δείχνεις αγνωμοσύνη στους ευεργέτες σου ή ακόμη ανταποδίδεις αχαριστία στο καλό που σου έκαναν;
Μήπως ευεργετείς άλλους αποβλέποντας μόνο σε δικά σου υλικά ή κοινωνικά συμφέροντα;

ΚΑΙ ΤΩΡΑ…!!!

Μετά απ’ όλα αυτά δεν πιστεύω να επιμένει κανείς στον λογισμό, «ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου» Λουκ.24.21, αλλ’ ούτε και να προβληματίζεται λέγοντας «καὶ τίς δύναται σωθῆναι;» Λουκ. 18.27.
Τώρα θα πρέπει ο λογισμός μας να δουλεύει πάνω σε δύο συμβουλές του Κυρίου μας όπου ή μεν μία τονίζει, «ἀγωνίζεσθε εἰσελθεῖν διὰ τῆς στενῆς πύλης» Λουκ. 24, ή δε άλλη, «ὅταν ποιήσητε πάντα τὰ διαταχθέντα ὑμῖν, λέγετε ὅτι δοῦλοι ἀχρεῖοί ἐσμεν, ὅτι ὃ ὠφείλομεν ποιῆσαι πεποιήκαμεν» Λουκ. 17.10. Μέσα δε από την διεργασία των λόγων αυτών να μην απελπιζόμαστε, διότι «τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν» Λουκ. 18.27.Πάντως το κλειδί για να δημιουργήσει κανείς την υποδομή για την ανάπτυξη των «..προϋποθέσεων» είναι αυτό που προτρέπει ο άπ.Παύλος, «κατανοῶμεν ἀλλήλους εἰς παροξυσμὸν ἀγάπης καὶ καλῶν ἔργων». Έβρ.10.24. Μη ξεθαρρεύεις στους πνευματικούς σου αγώνες, γιατί κι ένας μαθητής του Κυρίου, ο ’Ιούδας, χάθηκε. Αλλά και μην απελπίζεσαι με τις πτώσεις σου, γιατί κι ένας ληστής εκ του σταυρού σώθηκε.

ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΑΠ.ΠΑΥΛΟΥ Εβρ.10.19-39.

«Έχοντας λοιπόν αδελφοί θάρρος και ελπίδα ότι το αίμα του Κυρίου μας θα μας οδηγήσει στην σωτηρία, ας αγωνίζεστε με ειλικρινή καρδιά, με πίστη αδίστακτη και ολοκληρωμένη. Άς καθαρίζετε τις καρδιές σας με το Αίμα της θυσίας του Κυρίου μας και ας είσαστε απαλλαγμένοι από ένοχες συνειδήσεις πονηρών έργων, έχοντας σίγουρη ελπίδα γιατί είναι έμπιστος αυτός που μας υποσχέθηκε την αιώνια ζωή. Ο ένας να κατανοεί τα προβλήματα και τις δυσκολίες του άλλου και να συναγωνίζεστε στο ποιός θα ξεπεράσει τον άλλον στην αγάπη και στα καλά έργα. Να έχετε ανύσταχτη φροντίδα ώστε να μην εγκαταλείπετε τον εκκλησιασμό και τις συνάζεις μελέτης του λόγου του Θεού. Μάλιστα να προτρέπει σ’ αυτό ο ένας τον άλλον και συνεχώς να προκύπτετε γνωρίζοντας ότι είναι κοντά ή ήμερα του Κυρίου μας. Πρέπει δε να ενθαρρύνετε στην αρετή ο ένας τον άλλον διότι αν επιμένετε να αμαρτάνετε ενώ γνωρίζετε το καλό τότε να μην ελπίζετε ότι στην άλλη ζωή κάποια άλλη σταυρική θυσία θα σας σώσει. Να ενθυμείσθε δε πάντοτε τον πρώτο ενθουσιασμό και την πρώτη χαρά που είχατε όταν πρωτοξεκινήσατε την πνευματική σας ζωή. Τότε ήσασταν έτοιμοι για πολλές θυσίες και κόπους. Τότε δεν υπολογίζατε ούτε τις κοροϊδίες, ούτε τις ειρωνείες, ούτε τις απειλές των άλλων. · Τότε ζούσατε με χαρά συμμετέχοντες στους κόπους αυτών που καταδιώκονται για το όνομα του Κυρίου μας. Προσέξτε λοιπόν να μη χάσετε το θάρρος και την ελπίδα σας γιατί σίγουρα θα αμειφτείτε γενναία. Εύχομαι να έχετε υπομονή για να μπορείτε να εφαρμόζετε το θέλημα του Θεού στην ζωή σας ώστε να τα κερδίσετε όλα όσα μας υποσχέθηκε ο Θεός. Δεν έχουμε πολύ χρόνο για χάσιμο. Ο Κύριος έρχεται και σύντομα θα είναι κοντά μας. Δεν θ’ αργήσει και τότε ο δίκαιος επειδή πίστεψε θα ζήσει μαζί Του. Έτσι λοιπόν να ζείτε, γιατί όποιος δειλιάζει δεν αναπαύει τη ψυχή μου. Όμως γνωρίζω ότι εσείς δεν είσθε άνθρωποι δειλίας που θέλετε την καταστροφή σας, αλλ’ άνθρωποι πίστεως που αγαπάτε τη σωτηρία σας και θέλετε να ζήσετε μαζί με τον Κύριό μας αιωνίως». Αμήν.

Γιατί να εξομολογηθώ;

Πολλές φορές άκουσα να με ρωτούν, γιατί να εξομολογηθώ; Ακόμα όμως χειρότερα, είναι μέσα στην εξομολόγηση να σου πουν, ” δεν έχω κάνει τίποτα…” Πας ποτέ σε έναν γιατρό, να του πεις δεν έχω τίποτα; Τι σημαίνει εξομολόγηση; Αναγνώριση του λάθους. Αν δεν αναγνωρίσουμε το λάθος, δεν μπορούμε να το διορθώσουμε. Και η διόρθωση, προϋποθέτει την μετάνοια. Όταν λοιπόν φθάσει κάποιος μέχρι το μυστήριο της εξομολογήσεως έχοντας ήδη εξασφαλίσει από μόνος του, την αυτοδικαίωση (γιατί αυτό σημαίνει η φράση δεν έχω κάνει τίποτε) δεν υπάρχει μετάνοια, μιας και δεν υπάρχει αναγνώριση λάθους. Πολλοί νομίζουν πως αμαρτία, είναι η παραβίαση μιας εκ των δέκα Εντολών του Θεού. Ξεκινούν λοιπόν από τα θανάσιμα αμαρτήματα. Δεν σκότωσα, δεν έκλεψα…
Στην εξομολόγηση πηγαίνεις με την προϋπόθεση να μιλήσεις για ότι έκανες και όχι για ότι δεν έχεις κάνει. Ιδιαίτερα αυτές τις ημέρες, της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, πολλοί είναι εκείνοι που θα αναζητήσουν το έλεος του Θεού μέσα από το μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως. Πόσο ωραία θέτει τα πράγματα ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αναφερόμενος στην Ιερά Εξομολόγηση. Γράφει λοιπόν σχετικά: ” Κι αν ακόμη κάθε μέρα αμαρτάνεις, κάθε μέρα μετανόει». Και απαντούσαν οι ακροατές του· «Ούτως εχόντων των πραγμάτων, είναι δυνατόν να μετανοήσει κανείς και να σωθεί;». Και ερχόταν η παρήγορη απάντηση του ι. πατρός· «Ασφαλώς ναι. Από πού είναι φανερό; Από την φιλανθρωπία του Κυρίου σου. Μόνη η μετάνοιά σου δεν αρκούσε. Επειδή όμως με τη μετάνοια αναμιγνύεται και η φιλανθρωπία του Θεού, έχε θάρρος. Μέτρο στη φιλανθρωπία του Θεού δεν υπάρχει. Η δική σου κακία έχει μέτρο. Σκέψου ένα σπινθήρα που έπεσε στο πέλαγος· μήπως μπορεί να μείνει εκεί ή να φανεί; Έτσι είναι και φιλανθρωπία του Θεού απέναντι στην αμαρτία. Ή καλύτερα ούτε τόσο, αλλά πολύ περισσότερο. Γιατί το πέλαγος, κι αν ακόμη είναι μεγάλο, έχει όρια, ενώ η φιλανθρωπία του Θεού είναι απεριόριστη»

Όμως και άλλο ερώτημα προβάλει εμποδίζοντας μας να φθάσουμε μέχρι την εξομολόγηση. Γιατί να πάω να εξομολογηθώ σε έναν άνθρωπο που έχει κάνει τα ίδια και ίσως χειρότερα πράγματα από εμένα; Γιατί να πάω να τα πω σε έναν άνθρωπο που ίσως αφήσει να γίνουν γνωστά τα κρυφά της ψυχής μου; Γιατί να μην πάω να τα πω σε μια εικόνα και να με συγχωρήσει; Σκέφθηκες όμως ποτέ, μήπως η ανθρώπινη αμαρτία του εξομολόγου, είναι η πρόφαση ώστε να μην ταπεινωθείς εσύ, να δεχθείς το λάθος και να μετανοήσεις; Πολλές φορές έχεις ακούσει την φράση ” ιατρικό απόρρητο”. Αυτό, κανένας ανθρώπινος νόμος δεν μπορεί να το καταργήσει. Αν λοιπόν στην Ιατρική υπάρχει απόρρητο που ανθρώπινος νόμος δεν μπορεί να το καταλύσει, ποιος άνθρωπος θα αμφισβητήσει το απόρρητο της εξομολογήσεως που αφορά τον άνθρωπο και τον Θεό;

Γιατί πριν σκεφθείς όλα αυτά, δεν σκέπτεσαι πως τελικά, το θέμα είναι αν θέλεις και αν θέλω να μετανοήσουμε ή όχι. Γιατί αποζητάς να μιλήσεις σε μια εικόνα; Ξεχνάς πως ο ίδιος ο Χριστός έδωσε το δικαίωμα του δεσμείν τε και λύειν τας των ανθρώπων αμαρτίας, στους Αποστόλους και μέσω της επιθέσεως των χειρών τους, εκείνοι στους Επισκόπους και στην συνέχεια οι Επίσκοποι στους Πρεσβυτέρους; Αμφισβητώντας αυτό το χάρισμα, δεν αμφισβητείς την Χάρη του Θεού η οποία και ενεργοποιεί το Μυστήριο δια του Αγίου Πνεύματος; Έπειτα, δεν έχεις ανάγκη της παρηγοριάς στην θλίψη της αμαρτίας, δεν έχεις ανάγκη της θεραπευτικής συμβουλής; Βρες μου μια εικόνα που μπορεί αυτά να στα προσφέρει ! Η Εικόνα αποτυπώνει το πρόσωπο που είδε την Βασιλεία του Θεού. Δεν μπορεί όμως να σου χαρίσει την Βασιλεία του Θεού. Αυτό, μόνον η μετάνοια και η εξομολόγηση μπορεί να στο προσφέρει.

Σκέπτεσαι επίσης, γιατί να πας να εξομολογηθείς, αφού θα αμαρτήσεις ξανά! Πόσο πρόχειρος είναι αυτός ο συλλογισμός! Μα, ξεχνάς πως ο φιλάνθρωπος Θεός, είπε: όσες φορές αν πέσεις, σήκω και θα σωθείς! Το θέμα είναι, αν εσύ θέλεις να παραμείνεις πεσμένος υπό το βάρος της αμαρτίας, ή αν θέλεις να απαλλαχθείς από αυτό και να σταθείς ξανά ορθός! Και το σώμα σου λερώνεται, αλλά θα πλυθείς! Σου πέρασε ποτέ η σκέψη να πάψεις να λούζεσαι αφού θα ξαναλερωθείς; Το σώμα, είναι κατώτερο της ψυχής γιατί δεν ζει αιώνια. Σε κάποιες στιγμές σε προδίδει. Αν λοιπόν φροντίζεις με επιμέλεια την καθαριότητα του φθαρτού σου σώματος, πως αφήνεις την κάθαρση της αιώνιας ψυχής σου;

Επίσης, θεωρείς πως ο Ιερεύς, ως άνθρωπος πάσχει όπως και εσύ! Η αμαρτία, είναι κοινό των ανθρώπων γνώρισμα. Θα σε ρωτήσω και θέλω να μου πεις, ο γιατρός που εξετάζει το σώμα σου, δε αρρωσταίνει; Επειδή και ο γιατρός μπορεί να αρρωστήσει, δεν θα πας εσύ να αναζητήσεις την θεραπεία για τον εαυτό σου; Χρησιμοποιώ σαν παράδειγμα τον διάκονο της Ιπποκρατείου επιστήμης, διότι θέλω με τον τρόπο αυτό να συγκρίνω τις δύο θεραπείες, της ψυχής και του σώματος. Μπορείς να πεις πως απογοητεύτηκες από κάποιον πνευματικό και ίσως αυτό σε κάνει να μην θέλεις ξανά να εξομολογηθείς. Αν σκεφθείς με τον τρόπο αυτόν, αυτό δείχνει πως δεν σε ενδιαφέρει καθόλου η σωτήρια της ψυχής σου. Και πάλι θα χρησιμοποιήσω το ίδιο παράδειγμα, αυτό του Ιατρού. Εάν απογοητευθείς από κάποιον γιατρό, θα πεις πως δεν πως δεν θα ξαναπάς σε γιατρό; Όχι! Διότι αμέσως θα σκεφθείς πως υπάρχουν πολλοί κατάλληλοι γιατροί, ικανοί να σε βοηθήσουν στο πρόβλημα σου! Δεν ακυρώνεις την επιστήμη που χρειάζεσαι στην ζωή σου, χάριν της ακαταλληλότητος του προσώπου… Εάν αυτό δεν το κάνεις για το σώμα σου, που έχει χρονικό περιθώριο μέσα στον κύκλο της ζωής, πως μπορείς να το κάνεις για την ψυχή σου που μετρά την αιωνιότητα;

Είναι δωρεά του Θεού, η συγχώρηση στους ανθρώπους! Κάποτε, ένας άνθρωπος έφθασε στο χείλος του γκρεμού! Η απελπισία τον καταδίωκε! Σκέφθηκε πως μόνον ο θάνατος μπορεί να τον λυτρώσει. Το βάρος της αμαρτίας, τον έκανε να καταρρεύσει. Χωρίς να κοιτά που βαδίζει, πέρασε μπροστά από μιαν Εκκλησία. Μπήκε μέσα χωρίς σχεδόν να το σκεφθεί. Εκείνην την ώρα ο Ιερεύς τελούσε τον εσπερινό. Κάθισε σε ένα κάθισμα σιωπηλός, χωρίς να παρακολουθεί την ακολουθία. Αφού ο Ιερεύς, ολοκλήρωσε την ακολουθία βγήκε από το Άγιο Βήμα και πέρασε δίπλα του. Βλέποντας τον σε αυτή την αθλία κατάσταση, στάθηκε και τον ρώτησε τι του συμβαίνει. Ο απελπισμένος άνθρωπος, κίνησε να μιλά στον Ιερέα. Χωρίς να το καταλάβει εξομολογείτω ! Μιλούσε, μιλούσε, χωρίς σταματημό και τα δάκρυα έρεαν άφθονα στο πρόσωπο του. Άφησε τα κρύφια της καρδιάς του να ριφθούν στο δάπεδο του ναού μαζί με τα δάκρυα της μετανοίας του. Σε κάποια στιγμή τελείωσε τον μονόλογο της ψυχής του… Ο Ιερεύς, έθεσε το χέρι του στο κεφάλι του ανθρώπου και προσευχήθηκε για την συγχώρηση του!

Αίφνης, η επιθυμία του απελπισμένου να δώσει τέρμα στην ζωή του είχε φύγει τελείως από την σκέψη του! Όμως δεν είχε φύγει μόνον αυτή! Μαζί της, είχε πάρει και το βάρος της αμαρτίας του! Οι συνομιλία του με τον πνευματικό, η εξομολόγηση του χωρίς να το καταλάβει, είχε γίνει αιτία της σωτηρίας του! Χωρίς να το σκεφθεί, ο άνθρωπος αυτός είχε σώσει την ζωή του και την πρόσκαιρη αλλά και την αιώνια… Ο άνθρωπος ξεκλείδωσε και έμαθε πολλά μυστικά που τον περιβάλλουν.

Ένα δεν κατάφερε ποτέ να γνωρίσει. Το πότε θα φύγει από τον κόσμο αυτό! Είναι μεγάλο πράγμα να γνωρίζεις πως η μετάνοια εξαλείφει κάθε αμαρτία. Κάθε στιγμή που η καρδιά χτυπά στο στήθος μας, κάθε μέρα που τα μάτια αντικρίζουν το φως του ήλιου, έχουμε την δυνατότητα να καθαρίσουμε την ψυχή μας. Ας μην αφήσουμε λοιπόν την κάθε μέρα να περνά, γιατί κανείς ποτέ δεν γνωρίζει αν η μέρα που ζει, θα είναι η τελευταία…